روزهایی که تازه از جبهه برگشته بود همه می گفتند با خودش سوغاتی آورده است، سوغات جنگ و خونریزی!
قهرمان موجی شده بود. موجی! نه موج دریا، موج توپ و خمپاره!
می گفتند اون افتخار محله است.
من که اون موقع معنی این کلمات را نمی فهمیدم، ناموس چیه، مملکت چیه، دفاع چیه، دشمن چیه ولی همیشه اونو (خلاصه بگم) به چشم قهرمانی می دیدم که رفته و با دشمنان جنگیده است نگاه می کردم. کسی مثل زوروی خیالی من!
موجی بود به اندازه دریا موجن کاکا! دریا نه! موجی به بزرگی اقیانوس آرام(گرچه نمی دونم بزرگی اقیانوس آرام چقدر است) گفتم بدانید که چقدر در نظرم بزرگ بود.
مدارکی معتبر مبنی بر اینکه چه مدت در جبهه بوده است نداشت. اصلا مدرکی نداشت این را بزرگترها می گفتند!!
بعدها در اسناد و دفاتر رسمی هیچ ارگانی او را جزء قهرمانی به حساب نیاوردند که به جبهه رفته است!
بعدها من بزرگ شدم بزرگ و بزرگ تر و این جمله را جایی شنیدم یا دیدم که معتاد انگل جامعه است!
من دوروبرم بسیار انگل دیده ام ولی جا دادن قهرمانم در این جمله و عوض کردن نام او برایم سخت است به سختی جدا شدن از یک عادت خوب!
همینک قهرمان من مدرک معتبری دال بر اینکه انگل جامعه است دارد. در اداره زندان بارها نامش را ثبت کرده اند.
قهرمان من فراموش شد! انگل به جامعه معرفی شد!
قهرمان موجی دریای من به خاطره آدم های پیر و فراموشکار سپرده شد!
من عادت خوب قهرمان دیدن او را با عادت زشت انگل دیدن او عوض نمی کنم!
زنده باد قهرمانم!
لینک دادم یه این مطلب...
سلام
نخسته
تلخه ولی ...
واقعا اشکال کار کجاس؟ فراموشکاری بعضیا ٬ بی تفاوتی یا...
موفق باشید
سلام..بسیار خرسندم که باز شما را در صحنه نویسندگی می بینم...
زندگی را باید آنگونه که هست پذیرفت..اما اگر مجالی باشد سعی بر رفع کاستیهایش کرد...او قهرمان است در مقابل آتش خمپاره،کاش در مقابل آتش وافور و منقل هم قهرمان شود...
روزگاری همه عاشق بودند، عاشق!
پارک هم بوی شهادت می داد
ـــــــــــــــــــــــــ
زنده باد قهرمانت و زنده باد قهرمانمان
سلام
به به چه عجب اومدی
مطلب خوبیه
واقعا نمیدونم چی بگم
سلام
خوشحال شدم اومدی دوست من
مطلب خوبیه
شاد باشی
هر چیزی تاریخ مصرفی داره و بعد از اون بدرد نمی خوره اما بعضی چیزها تاریخ مصرف ندارن و همیشه جاوید هستند . اما از اونجا که تو ایران ما همه چیز اشتباهی است و بر عکس هستش قهرمانان جنگ دیگر جائی ندارند و جای اونا را جوجه بسیجی ها گرفته اند .
سلام
به قهرمان سابق:
ایران پر از قهرمانه.. قهرمان جنگ..اخلاق..معرفت..
اگه چشمامونو خوب باز کنیم حتما می بینیمشون
همین جوجه بسیجی ها ی۳۰ سال پیش بودن که تبدیل شدن به قهرمان های موجی ما و حالا شاید ...
شما چرا اسم خودتونو قهرمان گذاشتین؟!
سلام
کسی اسم خودش را قهرمان نمی گذارد بلکه این جامعه است که انسانها را تقسیم بندی کرده است به خوب و بد! به قهرمان و انگل!
هیچ کس به این فکر نمی کند که چگونه همان فردی که آن را روزی قهرمان نامیدند همینک به او نام انگل نسبت می دهند!
چرا هیچ کس فکر نمی کند چه چیزی باعث شد قهرمان من تبدیل به انگل شود حال آنکه او هنوز همان انسانی است با ضعف ها و نقاط قوت خودش!
این ما هستیم که ارزش هایمان را تغییر داده ایم!!! او هنوز همان قهرمان است!!!
سلام
در جامعه امروزی قهرمان یعنی چی؟!!!